Fortuna Memories

Omslag FM

Fortuna is méér dan voetbal alleen. De trotse eredivisionist uit Limburg heeft onder meer als doelstelling de mensen in de regio met elkaar te verbinden, een gezonde levensstijl te bevorderen en kwetsbare doelgroepen perspectief te bieden. Zo wil de club ook graag iets betekenen voor ouderen in de regio. 

Voetbalherinneringen 
Samen voetbalherinneringen ophalen. Dat is de essentie van Fortuna Football Memories op de eerste woensdagmiddag van de maand. Ouderen ontmoeten elkaar in het stadion en aan de hand van foto's, videobeelden, krantenknipsels, memorabilia, verhalen en gesprekken worden herinneringen opgehaald. Hierdoor worden de hersenen geprikkeld, van met name dementerende ouderen. Alleen al in de Westelijke Mijnstreek zijn er 3000 mensen die kampen met dementie. Daarnaast is het sociale contact erg belangrijk, omdat ouderen steeds sneller in een sociaal isolement komt. Voor veel eenzame deelnemers zijn sociale interacties als deze helaas niet meer zo vanzelfsprekend.

Het voetbalverleden van Fortuna Sittard, Fortuna ’54 en Sittardia kent een rijke historie. Meerdere oud-spelers zoals René Maessen, Piet Vogels, Sip Jacobs, Roger Reijners, Willy Dullens en Jo Bux hebben intussen als "special guest" meegewerkt. Elke sessie duurt 90 minuten met een kwartier theepauze, net als bij een echte voetbalwedstrijd. Eigenlijk precies zoals het vroeger altijd was: van half drie tot kwart over vier. 

Kijkje nemen?
Iedere eerste woensdag van de maand vindt om 14.30 uur de maandelijkse bijeenkomst plaats in het stadion van Fortuna Sittard. Vanaf 14.00 uur staan enthousiaste vrijwilligers van Stichting Fortuna Verbindt klaar om de bezoekers te verwelkomen. Een sessie bijwonen? U bent van harte welkom!

Ongetwijfeld zullen er weer mooie nostalgische verhalen de revue passeren. Natuurlijk is het Fortuna Museum ook geopend om veelvuldige herinneringen uit ons mooie verleden op te halen.

De edities in 2024/2025
  • Woensdag 7 augustus; Huub Stevens

Huub Stevens groeide op in de Sittardse volkswijk Stadbroek, waar hij op achtjarige leeftijd lid werd van de jeugd van Sittardia, dat in 1968 met Fortuna '54 fuseerde tot Fortuna SC. Op zestienjarige leeftijd debuteerde hij onder trainer Evert Teunissen in het eerste elftal. In die jaren kwam Fortuna voornamelijk uit in de Eerste Divisie. Stevens, een bikkelharde verdediger, groeide in korte tijd uit tot een titularis in De Baandert. Na 111 wedstrijden in het geel en groen tekende Stevens in 1975 een contract bij PSV, de toenmalige kampioen van Nederland. In elf eervolle seizoenen in Eindhoven wist hij drie maal beslag te leggen op de landstitel, en won hij de KNVB beker en UEFA Cup beide één keer. Roemruchtiger was zijn carrière als trainer. Bij onze oosterburen maakte Stevens furore door titels te winnen, maar wist hij - door zijn harde hand - ook velerlei clubs te behoeden voor degradatie. Zijn Griekse avontuur bij PAOK Saloniki en bij drankgigant Red Bull in Salzburg zullen eveneens mooie voetbalverhalen met zich meebrengen.

  • Woensdag 4 september; Bert van Marwijk

Oud-speler én -trainer, Bert van Marwijk werd geboren in Deventer. Het is dan ook niet onlogisch dat Go Ahead Eagles zijn eerste profclub als speler was. Na GAE vertrok Van Marwijk naar AZ'67, waarna hij vervolgens terecht kwam bij MVV in Maastricht. Hier speelde hij ruim 200 wedstrijden in acht jaar tijd. In 1986 maakt hij de overstap naar Fortuna, waar hij in één seizoen slechts tot 11 optredens in de hoofdmacht kwam. Zijn actieve voetballoopbaan sloot hij uiteindelijk een jaar later af bij het Belgische FC Assent.

Furore maakte Van Marwijk als trainer. Met spelers als Van Bommel, Kevin Hofland en Fernando Ricksen eindigde de Deventenaar met Fortuna op een zevende plek in de Eredivisie. Daarnaast wist hij in 1999 de bekerfinale te bereiken met de geal-gruine. En wat te denken van de UEFA Cup met Feyenoord en het bereiken van de WK-finale met het Nederlands Elftal in 2010? Daarnaast zijn HSV, Borussia Dortmund en Australië zowaar een aantal stations waar Van Marwijk ook bivakkeerde. Ongetwijfeld gaat hij ons meenemen naar fantastische herinneringen uit zijn spelers- en trainersloopbaan!

  • Woensdag 2 oktober; Harrie Aben

Harrie Aben, geboren op 6 december 1948, speelde in zijn professionele voetbalcarrière enkel voor Fortuna Sittard. De verdediger kwam in 1969 over van SC Susteren, waarbij hij in zijn eerste seizoen tot één optreden kwam in de hoofdmacht van de Sittardenaren. Binnen enkele seizoenen groeide Aben uit tot een vaste waarde in de ploeg. Uiteindelijk kwam hij tot ruim 190 optredens in geel-groene dienst. Zijn laatste wedstrijden speelde hij in de Play-Offs om promotie naar de Eredivisie; Fortuna SC begon nerveus aan de nacompetitie, maar o.a. thuisoverwinningen tegen FC VVV en WVV Wageningen betekende dat Fortuna SC na vier speeldagen de koppositie deelde met FC VVV. De derby in Venlo op speeldag vijf bleek cruciaal. Achttienduizend toeschouwers zien een verbeten duel, waarin FC VVV met 2-1 aan het langste eind trekt. De druiven zijn zuur in Sittard, want ondanks een 5-1 overwinning op Vitesse op de slotdag, geeft FC VVV de koppositie niet meer weg. Fortuna, met Harrie Aben in de gelederen, was dus opnieuw dicht bij promotie, maar slaagde er helaas niet in. Na dit seizoen sloot Aben zijn professionele carrière af en ging terug naar SC Susteren.

  • Woensdag 6 november; Tiny Ruijs

Martinus (Tiny) Ruijs werd geboren op 8 mei 1957 in Cuijk. Ruijs begon zijn loopbaan als voetballer in de jeugd van de plaatselijke JVC'31. Zijn acties als linksbuiten bleven niet onopgemerkt bij de scouts in De Goffert, waardoor hij overstapte naar N.E.C. Nijmegen. In het seizoen 1975/76 debuteerde hij in de hoofdmacht van de Nijmegenaren. Na twee seizoenen in het rood-groen-zwart maakte de Cuijkenaar de overstap naar Fortuna SC waar hij tot 1986 zou spelen. Ruijs maakte in het geel en groen promoties mee, speelde Europees voetbal en stond na zijn actieve carrière ook als jeugdtrainer, assistent en hoofdtrainer onder contract in Sittard. In 2001 verkaste hij zelfs naar de Verenigde Arabische Emiraten waar hij later bondscoach werd. Zijn trainersloopbaan sloot hij na dienstverbanden bij o.a. Roda JC, Willem II en MVV af in het amateurvoetbal, bij EVV in Echt. 

  • Woensdag 4 december; Tribute Willy Dullens

Zondag 16 juni 2024 nam Fortuna kennis van het overlijden van Willy Dullens. Dullens leed al enige tijd aan Alzheimer en overleed uiteindelijk op 79-jarige leeftijd. Aanstaande woensdag blikken we, onder leiding van Jean van Haen, terug op de voetbalcarrière van Willy Dullens. De oud-speler van Sittardia, FSC en het Nederlands Elftal kende enkele prominente seizoenen voordat hij vroegtijdig zijn schoenen moest opbergen vanwege een zware knieblessure. In 1966 wist de middenvelder zelfs de trofee van ‘beste voetballer van het jaar’ in de wacht te slepen, waarbij Johan Cruijff zei dat Dullens technisch gezien misschien nog wel beter was dan hijzelf. Toen hij onofficieel 'gestopt' was, werd er in 1969 een benefietwedstrijd voor hem gespeeld tussen Ajax en Alemannia Aachen in een, met 60.000 man uitverkocht, Olympisch Stadion. Enkele maanden later werd Dullens officieel afgekeurd.

  • Woensdag 8 januari; Huub Pfennings

Huub Pfennings begon met voetballen in de jeugdafdeling van Sittardia, de club waarvan zijn vader Lambert vele jaren aanvoerder was. Pfennings werd in zijn tijd als jeugdvoetballer enkele keren geselecteerd voor het Nederlands Elftal. In de zomer van 1968 fuseerde Sittardia met Fortuna '54 en ging Pfennings over naar de junioren van de nieuwe profclub Fortuna SC. Hij kwam in een talentvolle jeugdlichting met onder meer Huub Stevens en Joop Titaley terecht. Als 17-jarige maakte hij in 1970 zijn debuut in het eerste elftal tegen Willem II. Fortuna SC was in de jaren zeventig een subtopper in de Eerste Divisie. Driemaal nam de club deel aan de nacompetitie voor promotie: in 1974, 1976 en 1979. Pfennings was er drie keer bij maar het lukte telkens niet om de Eredivisie te bereiken. Uiteindelijk promoveerde Fortuna Sittard in 1982, zoals de clubnaam vanaf 1979 luidde, voor het eerst naar de Eredivisie. Hiervoor was geen nacompetitie nodig want de tweede plaats betekende directe promotie. Pfennings, de speler met de langste staat van dienst, miste de ontknoping op 16 mei 1982 tegen Heracles omdat hij geblesseerd was. Hij kwam in het eerste jaar tot twaalf optredens in de Eredivisie, maar de clubleiding maakte in februari 1983 bekend dat zijn contract niet verlengd zou worden. De supportersvereniging zette uit protest een actie op. Manager Joop Castenmiller kreeg drieduizend handtekeningen overhandigd. Het was tevergeefs want op 7 mei 1983 nam Pfennings na dertien seizoenen afscheid van het thuispubliek en vertrok naar het Belgische Patro Eisden. In 1988 keerde Huub als trainer van de B-junioren terug bij Fortuna Sittard. In 1990 werd VV Sittard zijn eerste club als hoofdtrainer. Hij bleef uiteindelijk 25 jaar actief als trainer van diverse Zuid-Limburgse amateurverenigingen. Zijn zoon Ivo werd ook profvoetballer bij Fortuna Sittard, waarmee drie-generaties-Pfennings bij Fortuna een feit werd. Hij is vanaf 1 oktober 2018 algemeen directeur van de club.

De edities in 2023/2024
  • Woensdag 2 augustus; Frans Thijssen

Met de oud-spelmaker blikken we terug op zijn gehele voetbalcarrière. Frans Thijssen, ook wel Stille Frans genoemd, werd in 2020 verkozen tot beste Gelderse voetballer aller tijden. Hij wist met Ipswich Town de UEFA Cup te winnen en na zijn in avontuur bij Vancouver Whitecaps speelde hij drie seizoenen voor de geel-groenen. In het seizoen 2000/2001 stond hij zelfs als trainer aan het roer van Fortuna Sittard.

  • Woensdag 6 september; Martijn Schwillens

Met auteur Martijn Schwillens spreken we over o.a. Bram Appel en Stadion De Baandert. Schwillens schreef namelijk het boek 'Het Kanon' over de vergeten voetballer van Fortuna '54. Als generatiegenoot van Faas Wilkes en Abe Lenstra drukte Bram Appel zijn stempel op de invoering van het betaalde voetbal in Nederland. Maar zijn oorlogsverleden werd hem niet in dank afgenomen. Daarnaast is Schwillens auteur van het boek ‘Verdwenen Stadions’, waarin hij ons meeneemt naar het charismatische Stadion De Baandert. 

  • Woensdag 4 oktober; Jan Notermans (uitgelicht door Koos Snijders)
Jan Notermans, geboren in Sittard, kwam uit voor Fortuna '54, Sittardia en het Nederlands elftal. Zijn grootste successen behaalde hij met Fortuna '54, waar hij onder meer speelde met Cor van der Hart, Faas Wilkes, Bram Appel, Frans de Munck en Bart Carlier. Notermans debuteerde op 14 maart 1956 in het Nederlands elftal. Hij speelde in totaal 25 interlands, waarin hij 2 doelpunten maakte. Na zijn voetballoopbaan had Notermans een kapperszaak en werd trainer. Zijn eerste Nederlandse profclub als trainer was Go Ahead Eagles waar onder meer Bert van Marwijk een van de spelers was. Notermans overleed op 84-jarige leeftijd aan de gevolgen van de ziekte van Alzheimer.

  • Woensdag 1 november; Gerrie Schrijnemakers

Tijdens het seizoen 1979-1980 stapt hij over van MVV naar Fortuna Sittard dat uitkomt in de eerste divisie. Hier verovert Schrijnemakers een vaste plek in het basisteam en in 1982 promoveert hij met Fortuna naar de eredivisie. Fortuna Sittard weet zich prima te handhaven op het hoogste niveau en bereikt in het seizoen 1983-1984 zelfs de finale van de KNVB beker tegen Feyenoord. Schrijnemakers moet de finale echter wegens blessureleed aan zich voorbij laten gaan. Een jaar later heeft Schrijnemakers een basisplaats bij Fortuna, in de kwartfinaleduels om de Europacup 2, tegen de latere winnaar Everton. In de seizoenen hierna krijgt Schrijnemakers te kampen met hernieuwde blessureproblemen, waarna hij na afloop van het seizoen 1986-1987 een punt zet achter zijn professionele voetballoopbaan.

  • Woensdag 6 december; Hans Zuidersma
Hans Zuidersma, geboren in Nieuwenhagen, is 6 december te gast bij Fortuna Football Memories. Zuidersma begon met voetballen bij SVN uit zijn geboortedorp. Hij maakt zijn debuut in het betaalde voetbal in de toenmalige tweede divisie bij SV Limburgia. Na de noodgedwongen terugkeer van SV Limburgia naar de amateurs in 1971, stapt Zuidersma over naar Roda JC. Na een uitstapje bij FC Wageningen keert Zuidersma terug naar Limburg waar hij gaat spelen voor Fortuna SC. Uiteindelijk lukt het Zuidersma in het seizoen 1981/82 om de zo gewenste promotie te bewerkstelligen. Na één seizoen maakt Zuidersma in het seizoen 1983/84 op 34-jarige leeftijd nog een opmerkelijke rentree bij zijn oude club Roda JC.

  • Woensdag 3 januari; Peter Prauser
Peter Prauser kwam tijdens zijn profcarrière uitsluitend uit voor Fortuna SC. Als midvoor maakte hij naam in het Limburgse amateurvoetbal, voordat FSC hem in 1973 contracteerde. De in Tegelen woonachtige Duitser werd namelijk bij Tiglieja, in het seizoen 1972/73, met 38 doelpunten topscorer in het Limburgse amateurvoetbal. In zijn beginjaren bij FSC ging Prauser de concurrentiestrijd, én met succes, aan met Uwe Blotenberg, Bart Stovers en Dick Hoogmoed. Dat veranderde na 1976 met de komst van goalgetter Hans Engbersen die de Duitser naar het tweede plan verdrong. Prauser speelde in totaal zes jaar voor de eerstedivisionist en scoorde 41 doelpunten in 150 competitiewedstrijden. Samen met Joop Titaley en Huub Pfennings is hij de enige speler die de roemruchte nacompetities van de jaren zeventig allemaal heeft meegemaakt.

  • Woensdag 7 februari; Rob Hutting
Rob Hutting, geboren in Nijmegen, fungeerde in zijn actieve voetballoopbaan als centrale middenvelder. Aansluitend werd hij trainer en stond hij als technisch adviseur onder contract bij het Zuid-Afrikaanse Kaizer Chiefs. Rob Hutting begon zijn loopbaan bij N.E.C. maar brak, via Willem II, door bij Fortuna Sittard. Voor de Sittardenaren kwam hij in vijf seizoenen maar liefst 173 keer uit in competitieverband en wist daarin 45 keer het doel te treffen. Een flink aantal voor een centrale middenvelder. Later speelde hij ook in België en enkele wedstrijden in de Eredivisie voor Helmond Sport. Na verloop van tijd ging hij bij KVC Oranje aan de slag als speler/coach. Later trainde hij ook in Duitsland, o.a. bij Germania Teveren. In april 2006 werd hij aangesteld als coach van Fortuna Sittard. Echter, nog voor aanvang van het seizoen zag die club daar alweer vanaf.

  • Woensdag 6 maart; Dirk-Jan Derksen
Dirk Jan Derksen (Tiel, 17 juni 1972) begon als jeugdspeler bij Theole uit Tiel. Zijn professionele carrière startte hij bij FC Den Bosch in het seizoen 1990/91, waar hij al snel uitgroeide tot een vaste waarde. Na drie jaar vertrok hij naar Roda JC. Daarna speelde hij voor MVV, Dordrecht '90, PEC Zwolle, Austria Wien (Oostenrijk), SC Cambuur Leeuwarden en FC Emmen, alvorens hij bij Fortuna Sittard terecht kwam. In twee, los-van-elkaar-staande, seizoenen kwam hij tot 64 wedstrijden en 24 doelpunten voor de geel-groenen. Derksen is overigens de enige speler die voor alle vier de Limburgse profclubs heeft gespeeld. Saillant detail; hij is eveneens een neef van voetbaljournalist Johan Derksen.

  • Woensdag 3 april; Peter Benen

Peter Benen is geboren en getogen in het Zuid-Limburgse Gulpen en begon bij de plaatselijke FC met voetballen. Peter Benen speelde bij de vierdeklasser toen Fortuna'54 hem op 21-jarige leeftijd een contract als semiprof aanbood. Benen maakte zijn debuut op 12 oktober 1958 in de uitwedstrijd tegen Feijenoord (6-0 verlies) voor 40.000 toeschouwers. Vanaf 1960 verwierf hij een basisplaats en hij nam later de aanvoerdersband over van Cor van der Hart. Het hoogtepunt was het winnen van de bekerfinale op 14 mei 1964 in het Philips Stadion. De eindstrijd tegen ADO eindigde in 0-0. De penaltyreeks won Fortuna'54 met 4-3 en Peter Benen was een van de vier spelers die de strafschop benutte.

  • Woensdag 1 mei; Erik Meijer
Erik Meijer uit Meerssen kwam via de jeugdopleiding van MVV terecht bij Fortuna Sittard, waar hij zijn profdebuut maakte. Vervolgens vertrok hij voor een korte periode naar België, waar hij bij Antwerp FC onder contract kwam. Hij keerde hetzelfde seizoen nog terug naar Nederland en kwam terecht bij FC Eindhoven. Het seizoen erna speelde hij weer voor Fortuna Sittard waarin hij in 26 wedstrijden vijf keer wist te scoren. In 1991 maakte hij de overstap naar MVV, waar hij zich als veel scorende spits in de kijker speelde. Zijn transfer naar PSV en het daarmee gemoeide debuut in Oranje kwam dan ook niet als een verrassing. Het was de tot dan toe grootste binnenlandse transfer in het Nederlandse voetbal. Vervolgens maakte hij in Duitsland furore bij KFC Uerdingen, HSV, Vizekusen en Alemannia Aachen. Tussendoor mocht hij zichzelf nog speler van Liverpool FC noemen en speelde hij zijn thuiswedstrijden aan de magische Anfield Road. 

  • Woensdag 5 juni; Wil Boessen

Wil (Willy) Boessen, geboren op 3 mei 1964 in Sittard, begon zijn profcarrière in 1981 bij Fortuna Sittard. Daar behoorde hij negen seizoenen lang tot de selectie van het eerste elftal, vaak als vaste waarde. In 1990 ging hij naar SVV waar hij de fusie met Dordrecht'90 tot SVV/Dordrecht'90 meemaakte en waar hij drie seizoenen speelde. Na een verhuurperiode bij De Graafschap, waar hij nauwelijks aan de bak kwam, verkaste hij in 1993 naar zijn oude liefde Fortuna Sittard. Met de Sittardenaren promoveert hij 1995 naar de Eredivisie. In de herfst van zijn carrière speelde hij nog voor Helmond Sport, waar hij zijn carrière heeft beëindigd. Hij kwam in totaal tot 374 duels, waarin hij 13 keer scoorde. Als trainer kwam hij, naast Fortuna Sittard, met name uit voor clubs in de Eerste Divisie én een tweetal Thaise clubs.

  • Woensdag 3 juli; Huub Smeets

Huub Smeets (Sittard, 20 september 1953) stond zowel onder contract bij MVV, Fortuna Sittard als Roda JC. Smeets speelde één seizoen samen met Cruijff in Amerika, maar was vooral succesvol bij Fortuna Sittard. In 1981 kwam Smeets over van DS'79. Als vervanger van Hans Engbersen maakte hij in zijn eerste seizoen twintig doelpunten waarmee hij een belangrijk aandeel had in de promotie naar de Eredivisie. In 1984 vertrok hij echter bij Fortuna, nadat hij weigerde te voetballen in de finale van de KNVB beker. Hij kon zich niet vinden in de hoogte van de winstpremies, waarna de club besloot hem halsoverkop te verkopen aan MVV. In het seizoen 1986-1987 haalde Roda JC Smeets naar Kerkrade en behaalde met de club nog drie succesvolle seizoenen met o.a. de finale om de KNVB Beker in 1988 en de Europacup II wedstrijden in het seizoen 1988-1989. Aan het einde van dat seizoen beëindigde Smeets zijn profcarrière.